.jpg)
.jpg)
Po zeszłorocznej dewastacji tego zimowiska uczestnicy liczenia nie spodziewali się znaczących ilości zimujących nietoperzy. Po rekordowym 2009 roku kiedy naliczyli ponad 200 nietoperzy, w 2012 r. zimowały pod Kaponierą ledwie 22 nietoperze. W tym roku jednak nietoperze wróciły zdecydowanie i naliczyli aż 134 nietoperze, co jest bardzo dużym wzrostem i może świadczyć o przywiązaniu do tego obiektu latających ssaków. W dodatku stwierdzono tam obecność zimującego nocka Bechsteina Myotis bechsteinii po około 10 latach od ostatniego stwierdzenia tego bardzo rzadkiego gatunku. Najwyraźniej dbałość inwestora w zabezpieczeniu tego zimowiska przed przypadkowymi osobami sprzyja nietoperzom.
Jesienią, kiedy kończy się aktywność owadów, część gatunków nietoperzy odbywa dalekie migracje (np. borowce Nyctalus sp., karlik większy Pipistrellus nathusii), a część zapada w hibernację podczas której procesy życiowe zostają utrzymywane na poziomie niezbędnego minimum. I tak tętno spada do 2-3 uderzeń serca na minutę, a nietoperze, w zależności od gatunku, wybudzają się co kilka-kilkanaście dni. Najdłużej hibernują nocki duże Myotis myotis, ich nieprzerwany sen trwa średnio dwadzieścia kilka dni.
W trakcie hibernacji nietoperze są jednak narażone na częste wybudzanie, najczęściej spowodowane niekontrolowanym wejściem przypadkowych osób i co za tym idzie podnoszeniem temperatury pomieszczenia, hałasowaniem czy świeceniem. Tego typu presja powoduje zbyt wczesne wyczerpywanie się zapasów tłuszczu i w konsekwencji śmierć nietoperza.
Niszczenie lub przekształcanie zimowisk wiąże się z kolei z utratą odpowiednich miejsc do odbycia hibernacji oraz zmianą warunków mikroklimatycznych. Odpowiednia temperatura i wilgotność powietrza w danym obiekcie powoduje, że dany obiekt zostaje wykorzystany przez nietoperze do przeczekania niekorzystnego dla nich okresu, w którym są pozbawione możliwości zdobycia pokarmu. Dlatego tak ważny jest spokój i niezakłócony sen zimujących nietoperzy. Uszanujmy to i pozwólmy wybudzić się skrzydlatym nockom, gackom, mopkom, mroczkom i karlikom, aby wiosną i przez całe lato zwalczały uprzykrzające nam życie owady. Jeden nocek rudy Myotis daubentonii (średniej wielkości nietoperz) potrafi zjeść bowiem aż 3 tysiące komarów. I to jednej nocy.
Liczenie odbyło się w poniedziałek i jest to już szesnaste liczenie w tym miejscu w ramach corocznej ogólnopolskiej akcji liczenia nietoperzy.
Koło Poznańskie Klubu Przyrodników (KPKP) powstało w sierpniu 2009 r. jako trzecie koło terenowe Klubu Przyrodników. Swoją działalność skupia na terenie powiatu poznańskiego i Wielkopolski. Realizowane zadania wpisują się w główny nurt organizacji macierzystej, członkowie Koła angażują się w interwencje przyrodnicze, powoływanie form ochrony przyrody, czynną ochronę przyrody, edukację ekologiczną, tworzenie projektów na rzecz ochrony przyrody, współpracę z jednostkami administracji publicznej i samorządowej oraz innymi stowarzyszeniami przy ww. działaniach.