.jpg)
.jpg)
Archiwalia Instytutu to dokumenty o niezwykłej wartości historycznej i kulturowej o znaczeniu ponadregionalnym. Obrazują funkcjonowanie w tej części Europy reżimów totalitarnych. Zbudowanie od podstaw archiwum IPN, zgromadzenie w nim prawie 90 kilometrów akt wraz z ich równoczesnym udostępnianiem, to przedsięwzięcie organizacyjne bez precedensu w najnowszych dziejach polskich archiwów. Nasz zasób archiwalny to dokumenty papierowe, mikrofilmy, fotografie (ok. 39 mln zdjęć), nagrania filmowe (ponad 2000 j.a.) i dźwiękowe (ok. 1450 j.a.). Znaczną część zasobu stanowią kartoteki, liczące ponad 10 000 mb.
Wartość tych zbiorów, chęć ich ochrony, chęć ich efektywniejszego wykorzystania, zwiększania penetracji naukowej i dziennikarskiej, zadecydowały, iż podjęliśmy decyzję o uruchomieniu projektu digitalizacji zbiorów. Oczekujemy, że zmienimy w ten sposób jakość obsługi użytkowników archiwum oraz skrócimy czas “naukowej komunikacji”. Od 2009 r. budujemy archiwum cyfrowe, jest ono największym archiwum elektronicznym w kraju. W inwentarzu publikujemy opisy jednostek archiwalnych przechowywanych w archiwum IPN. Stanowi to pierwszy krok na drodze przybliżenia użytkownikowi zasobu archiwalnego Instytutu, przybliżenia dziejów dwóch pokoleń Polaków. Postać elektroniczną otrzymują akta spraw, kartoteki, fotografie, filmy i nagrania. W październiku 2012 r. rozpoczęliśmy wdrożenie aplikacji „Cyfrowe Archiwum”. Umożliwia ona sprawne i szybkie dotarcie do dokumentów i informacji przechowywanych w naszym archiwum. System komputerowy poprawi komunikację między dokumentami a użytkownikiem, umożliwiając mu samodzielne przeprowadzanie kwerend i skróci czas naukowej komunikacji. Do tej pory inwentarz archiwalny udostępnił ponad 227 tysięcy rekordów i będzie systematycznie uzupełniany o kolejne rekordy.
Wykład nosi tytuł: „Dokąd zmierzamy. Realizacja projektu Cyfrowe Archiwum w Instytucie Pamięci Narodowej”.