Pod prąd. 50 lat Teatru Ósmego Dnia

Teatr początkowo wpisany w studenckie życie miasta, związany z uniwersytetem i poznańską opozycją, od początku lat 90. mieści się w budynku przy ul. Ratajczaka 44, gdzie od 20 lat prowadzi działalność interdyscyplinarną i współpracuje z niezwykle ciekawymi postaciami współczesnej kultury, niejednokrotnie również związanymi z Poznaniem. Przy okazji jubileuszu 50-lecia aktorzy chcą zaprosić ich do wspólnego działania.
– Inspirują nas miejsca i ludzie tego miasta – mówią. – Często inspirujemy siebie nawzajem. Do naszego projektu zapraszamy więc artystów, kuratorów, miejskich aktywistów. Zamierzamy się spotkać, wymienić doświadczeniami i pasjami, nazwać miejsce, w którym się znaleźliśmy i pomyśleć, w jaką stronę chcemy dalej zmierzać.

A co się będzie działo? Oto program:

17 października, g. 19.00
Otwarcie wystawy oraz wykład inauguracyjny Janusza Majcherka
MIEJSCE: TEATR ÓSMEGO DNIA

W skład wystawy zaaranżowanej w pomieszczeniach Teatru Ósmego Dnia wejdą: monograficzna wystawa fotografii Joanny Helander, materiały filmowe (archiwalne i współczesne) prezentowane w formie instalacji oraz “Radio w Teatrze” – reportaże radiowe Wandy Wasilewskiej i Marii Blimel, których będzie można posłuchać korzystając ze stanowisk ze słuchawkami.

18 października, g. 16.00
AKCJA SPOŁECZNO-ARTYSTYCZNA “MANIFESTACJA”
MIEJSCE: TEATR ÓSMEGO DNIA oraz PLAC WOLNOŚCI W POZNANIU

W nawiązaniu do tradycji Teatru Ósmego Dnia, który rozumie powinność artysty jako działalność poświęconą zawsze tematom współczesności i uważa, że twórcy powinni angażować się w rzeczywistość również pozaartystycznie, chcemy dziś, we współpracy z młodymi poznańskimi twórcami i animatorami kultury postawić pytania o rolę sztuki we współczesnym mieście i życiu społecznym.  

REALIZATORZY: Teatr Ósmego Dnia, Teatr Biuro Podróży, Usta Usta Republika, Porywacze Ciał, Circus Ferus, Rafał Jakubowicz, Kolektyw Rozbrat, Stowarzyszenie No Women No Art, Anna Wachowska-Kucharska, Jeżycka Fundacja Senioralna, Brudne Dzieci Sida, Kopyt/Kowalski.

GOŚĆ SPECJALNY: Akademia Ruchu
“ARMIA”
Zaktualizowana akcja uliczna z lat 90. o prostej, przejmującej formie. Nawiązuje tytułem do terakotowej armii z grobowca pierwszego cesarza Qin Shi. Grupa performerów porusza się wśród archeologii codzienności, konkretyzujących ją obrazów, tekstów i próbuje reagować, przetrwać w stanie zagrożenia.
AKADEMIA RUCHU powstała w Warszawie w 1973 r. Jego założycielem i kierownikiem artystycznym był Wojciech Krukowski. Od samego początku swej aktywności Akademia Ruchu jest znana jako “teatr zachowań” i narracji wizualnej. Akademia Ruchu jest grupą twórczą działającą na pograniczu różnych dyscyplin – teatru, sztuk wizualnych, sztuki performance i filmu. Cechy wspólne w procesie twórczym Akademii Ruchu to: ruch, przestrzeń i przesłanie społeczne. Związane z tym jest przekonanie, że radykalizm artystyczny i przesłanie społeczne nie muszą się wykluczać.

24 października, g. 19.00
DEBATA „POLITYCZNE SENDO SZTUKI”
MIEJSCE: INSTYTUT TEATRALNY IM. Z. RASZEWSKIEGO W WARSZAWIE

Uczestnicy:
Krzysztof Żwirblis – artysta, kurator, od 1976 w grupie performerskiej Akademia Ruchu,
Grzegorz Laszuk – twórca Komuny Otwock i Komuny Warszawa,
Ewa Wójciak – aktorka Teatru Ósmego Dnia, współtwórczyni wszystkich jego przedstawień od 1972 roku,
Janusz Majcherek – krytyk teatralny, wykładowca Akademii Teatralnej.
Prowadzenie: Daniel Przastek – politolog, autor książki “Środowisko teatru w okresie stanu wojennego”.

29 października, g. 19.00
DEBATA “SZTUKA – REWOLUCJA – MIASTO”
MIEJSCE: TEATR ÓSMEGO DNIA

Uczestnicy:
Mikołaj Iwański – ekonomista, zajmuje się rynkiem sztuki współczesnej oraz socjalnym wymiarem funkcjonowania artystów. Adiunkt na Wydziale Malarstwa i Nowych Mediów Akademii Sztuki w Szczecinie. Członek sekretariatu Obywatelskiego Forum Sztuki Współczesnej oraz Komisji Środowiskowej Pracownicy Sztuki OZZ Inicjatywa Pracownicza,
Marek Piekarski – członek Kolektywu Rozbrat i Federacji Anarchistycznej,
Ewa Wójciak – aktorka Teatru Ósmego Dnia, współtwórczyni wszystkich jego przedstawień od 1972 roku,
Artur Celiński – absolwent nauk politycznych UKSW w Warszawie, od 2009 r. zastępca wydawcy kwartalnika „Res Publica Nowa”, współtwórca metody i szef zespołu „DNA Miasta”,
Łukasz Surowiec – artysta interdyscyplinarny, rzeźbiarz, twórca filmów wideo, autor akcji w przestrzeni publicznej, sytuacji oraz interwencji opartych na badaniach stosunków społecznych.
Prowadzenie: Izabela Kowalczyk – profesor Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, historyczka i krytyczka sztuki, kuratorka wystaw. Autorka książek o sztuce krytycznej. Założycielka Stowarzyszenia Kobiet Konsola. Współzałożycielka ruchu Otwarta Akademia. Redaguje pismo internetowe „Artmix” i prowadzi blog strasznasztuka.blox.pl

14 listopada, g. 19.00
TEATR ÓSMEGO DNIA „OSADZENI. MŁYŃSKA 1”
    MIEJSCE: TEATR ÓSMEGO DNIA

Projekt jest rezultatem współpracy Teatru Ósmego Dnia z Aresztem Śledczym przy ul. Młyńskiej w Poznaniu.

„Przez wiele tygodni spotykaliśmy się z ośmioma osadzonymi, próbowaliśmy poznać i zrozumieć ich historie. Staraliśmy się oddzielić w ich losie to, co przytrafiło się tylko im od tego, co przytrafić się może każdemu. To było najbardziej pociągające – pokazać ból istnienia niezależny od czasem drastycznych, kryminalnych czynów. Poza społeczną genezą ich losów, poza fatalnymi zaniedbaniami, jakich doznali, poza fatalnymi czynami, jakich się dopuścili – chcieliśmy odnaleźć w nich to, co nieoczywiste, nieuchwytne. Odkrywaliśmy, że „zło jest banalne”, a człowieczeństwo – skomplikowane. Dlatego zależało nam, by nasi bohaterowie przeczytali Rilkego – najbardziej metafizycznego z metafizycznych poetów:
 
Patrz, żyję. Z czego? Ani dzieciństwo ni przyszłość
nie tracą nic ze siebie… Byt niezmierzony
wytryska z mojego serca”.

13 grudnia, g. 19.00
EWA WÓJCIAK / ADAM SUWART, “DWIE NIEPODOBNE HISTORIE”
MIEJSCE: TEATR ÓSMEGO DNIA

Próba opowiedzenia przy pomocy teatralnego dokumentu o nieoczywistych drogach naszej tożsamości społecznej. O przyjaźni, która zrodziła się dlatego, że los ojców przeciął się w ważnym 1956 roku, o rodzicach z marksistowskim rodowodem, o polskich i żydowskich komunistach i drodze ich dzieci do Kościoła w czasie Solidarności. O zmieszanej, nieoczywistej historii tego kraju, o fascynujących komplikacjach które dają nieoczekiwane poczucie wspólnoty.