Jesienna Dębina

Piękna pogoda zachęca do wyjścia z domu i wybrania się na spacer. My polecamy przepiękną o tej porze roku Dębinę, piękny las w południowej części Poznania nad Wartą, stanowiący część południowego klina zieleni Poznania.

Wejść do Dębiny jest kilka, jednak najbardziej chyba urokliwe wiedzie od strony wałów przeciwpowodziowych. Idąc nimi od – na przykład – mostu Królowej Jadwigi można podziwiać z wysokości piękny widok na jesienną dolinę Warty i pozostałości lasu lasu łęgowego, który tu kiedyś rósł.

Gdy liczba drzew nad brzegiem rzeki zaczyna rosnąć i minęliśmy już Hetmańską – to znak, że zbliżamy się do lasu. Przez las prowadzi wiele wytyczonych i dobrze utrzymanych dróg spacerowych, więc można w każdej chwili skręcić w którąś z nich, by napawać się ciszą i spokojem. W bardziej odległych zakątkach rzadko można spotkać na ścieżkach innych spacerowiczów – od czasu tylko do czasu przebiegnie pojedynczy miłośnik joggingu, ale i oni wolą bardziej uczęszczane tereny wokół leśniczówki.

Bo Dębina, jak każdy prawdziwy las, ma leśniczówkę, położoną nad jednym z dębińskich stawów. Tereny położone wokół niej to najczęściej odwiedzana część lasu. I nic dziwnego: dość blisko tu z okolicznych osiedli, stawy są wyjątkowo malownicze, przy leśniczówce jest plac zabaw i sezonowy barek. Warto dodać, że woda w stawach ma drugą klasę czystości. Które okoliczne jeziora mogą się tym pochwalić? Okoliczni mieszkańcy chętnie przychodzą tu na spacery, zresztą nie tylko okoliczni: parking przy leśniczówce jest zawsze zapełniony samochodami tych, którzy nie mają tyle szczęścia, by mieszkać przy tak pięknym lesie.

Dębina ma powierzchnię 80 ha, na której rośnie około 400 dębów stuletnich i starszych, pomników przyrody, co można poznać po tabliczkach. Las jest rajem dla ptaków: gnieździ się ich tu ponad 50 gatunków, a spotkać można aż 130! Te najbardziej popularne są wyliczone na dużej tablicy znajdującej się przy leśniczówce, chętni mogą więc spróbować sami poobserwować ptaki. Są tu także i większe zwierzęta: przede wszystkim jelenie i dziki. te zauważyć jest dość trudno, znacznie łatwiej zauważyć bobry, a raczej ślady ich działalności: w Dębinie, nad stawami jest całkiem sporo zwalonych drzew ze śladami bobrzych zębów. Sporo innych jest otoczonych do wysokości pół metra metalową siatką, by uchronić je przed niestrudzonymi budowniczymi tam… Warto dodać, że Dębina spośród lasów komunalnych ma charakter najbardziej zbliżony do naturalnego lasu, jaki niegdyś rósł na terenie Poznania.

Las ma ciekawą historię, i wcale nie leśną: w czasach Wielkiego Księstwa Poznańskiego pełnił funkcję… Wielka księżna Luiza miała tu pałacyk i tak lubiła przyjeżdżać do tego lasu na pikniki, że specjalnie dla niej w 1820 roku wybudowano Drogę Dębińską, by jej ułatwić dojazd. A skoro lubiła tu przyjeżdżać księżna, to oczywiste, że w ślad za nią zaczęli przyjeżdżać pozostali poznaniacy i to na ich potrzeby powstały wzdłuż Warty przeróżne rozrywkowe ogródki, restauracje, pawilony muzyczne czy kręgielnie. Nad Wartą działały też aż trzy plaże!

Rozkwit Dębiny zakończyło utworzenie w niej ujęcia wody pitnej, co zrobiono bez uszanowania lasu. By uratować drzewostan w dwudziestoleciu międzywojennym powstała akcja „Ratować Dębinę”, która powstrzymała degradację lasu. Ujęcie wody pitnej znajduje się na Dębinie nadal, więc pewne części lasu są ogrodzone. Jednak w pozostałych częściach Dębiny jest co oglądać. Popatrzcie!