.jpg)
.jpg)
Na początek Cyfrowe Repozytorium Lokalne (CYRYL) opublikowano kolekcję unikatowych zdjęć przedstawiających życie codzienne szkoły oraz sylwetki wychowanków i nauczycieli ośrodka w dwudziestoleciu międzywojennym. W ten sposób kolejny barwny, mało znany fragment historii miasta zaistniał po raz pierwszy w wirtualnym świecie.
Ośrodek Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Niesłyszących im. Józefa Sikorskiego przy ul. Bydgoskiej 4a w Poznaniu jest prawdopodobnie najstarszą tego typu placówką w Polsce. Powstał w 1832 roku dzięki staraniom Józefa Sikorskiego jako Królewski Zakład dla Głuchoniemych i początkowo funkcjonował przy seminarium nauczycielskim. Pierwszą siedzibą szkoły był budynek klasztorny reformatów rozbudowany w 1837 roku. Kolejny obiekt dydaktyczny, w którym ośrodek funkcjonuje do dzisiaj, wybudowano nieopodal w latach 1905-07.
W czasie bogatej, ponad 70-letniej historii placówka kilkukrotnie zmieniała nazwę. W 1834 roku została przekształcona w Prowincjonalny Zakład dla Głuchoniemych, w dwudziestoleciu międzywojennym funkcjonowała pod nazwami Krajowy Zakład dla Głuchoniemych w Poznaniu oraz Wojewódzki Zakład dla Głuchoniemych w Poznaniu, a rok przed wybuchem II wojny światowej, po przeniesieniu do Poznania dzieci niewidomych z Bydgoszczy, zakład zmienił nazwę na Poznański Zakład dla Niewidomych i Głuchoniemych. W latach 70. XX wieku placówkę przemianowano na Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Głuchych, by ostatecznie w 1995 roku nadać mu obecną nazwę.
Zachęcamy, aby odwiedzać także stronę internetową cyryl.poznan.pl, gdzie znaleźć można o wiele więcej tego typu perełek z przeszłości.