.jpg)
.jpg)
Niewiele jest dróg, które są starsze niż ta. Dlatego nazywa się ją po
prostu „Drogą” – „Camino”. Od ponad tysiąca lat pielgrzymi ze wszystkich
zakątków Europy wyruszają w drogę do północno-zachodniej Hiszpanii. Jak
głosi chrześcijańska tradycja to tam, ponad 1000 lat temu, odnaleziony
został grób świętego Jakuba Apostoła, apostoła Chrystusa. Miejsce jego
spoczynku stało się jednym z najważniejszych sanktuariów świata,
Santiago de Compostela, gdzie co roku przybywają setki tysięcy ludzi.
Wędrują przez Hiszpanię, by zanieść do grobu świętego podziękowania,
prośby i modlitwy. Wielu innych podąża tam z ciekawości, by poznać kraj
i jego kulturę. Inni – by zmierzyć się ze sobą. W szlakach wiodących do
Santiago tkwi magia, która sprawia, że co roku tłumy wędrowców ruszają,
by odbyć trudny marsz do tego miejsca.
3 lata temu Łukasz rozpoczął najdłuższą drogę swojego życia. Na
podobieństwo średniowiecznych pątników, wyruszył pieszo do Hiszpanii
wprost spod drzwi swojego domu, z Warszawy. Wędrując przez 5 krajów
Europy, po 111 dniach dotarł do Santiago i nad brzeg Atlantyku,
przechodząc około 4000 kilometrów, trudnych, pięknych, wzruszających,
zmuszających do refleksji.
Jak wygląda Stary Kontynent z perspektywy pieszego? Kim są ludzie,
którzy decydują się na długą wędrówkę do Santiago i po co mierzą się z
jej trudnościami? Jak zmienia się człowiek u kresu takiej drogi? I czy
niewierzący może iść na pielgrzymkę? „Droga” to opowieść o najdłuższej
wędrówce życia, emocjach jakie jej towarzyszyły i ludziach spotkanych na
szlaku.
Łukasz Supergan – specjalista od wędrówek długodystansowych, w ciągu 5
lat przeszedł około 15 000 km. Pokonał 4000 km szlaku z Warszawy do
Santiago de Compostela, dwukrotnie przeszedł Łuk Karpat (w tym jako
pierwszy człowiek samotnie), przemierzył całość Pirenejów i irańskie
góry Zagros, a ostatnio – także Islandię. Autor książek “Pustka wielkich
cisz” i “Pieszo do irańskich nomadów”.