Pomysł budowy świątyni pojawił się, gdy ratajskie osiedla zaczęły się rozrastać. Początkowo chciano wybudować kościół na każdym osiedlu, jednak na to nie wyraziła zgody władza. Ostatecznie, w 1976 roku wydano zgodę na budowę jednego, dużego kościoła, który docelowo miał być przeznaczony dla 120 tysięcy wiernych z całych Rataj.
Trzy lata później, w 1979 roku zatwierdzono projekt dwupoziomowego kościoła i rozpoczęto prace budowlane. Architektami świątyni byli inż. Marek Eibl oraz inż. Stanisław Sołtyk. Konstrukcja opiera się na kilkunastu pionowych stalowych pylonach, a kształt budowli przypomina bumerang.
W 1982 roku wmurowano kamień węgielny, który został poświęcony przez papieża Pawła VI i pobłogosławiono dolny kościół. Przez siedem lat, od 1983 do 1990 roku trwała budowa górnego kościoła, pomieszczeń duszpasterskich i mieszkalnych.
Dopiero po kolejnych siedmiu latach, 4 maja 1997 roku nastąpiło uroczyste poświęcenie świątyni. Jest to jeden z największych kościołów w Poznaniu. Zazwyczaj nabożeństwa odprawiane są jednak w mniejszych kaplicach i grotach.