.jpg)
.jpg)
Jak wyjaśnia starosta poznański, izby wytrzeźwień mogą prowadzić jedynie organy powiatu i jednostki samorządu terytorialnego w miastach liczących powyżej 50 tysięcy mieszkańców. Żadna z 17 podpoznańskich gmin nie spełniała takiego wymogu, dlatego w sprawę musiał zaangażować się powiat.
W ogłoszonym konkursie wygrał ośrodek Monaru prowadzący izbę wytrzeźwień w Poznaniu. Koszt przedsięwzięcia, czyli zorganizowania 7 miejsc w ODONie, to około 450 tysięcy złotych. Powiat poznański będzie ponosił koszty m.in. egzekucji opłat administracyjnych jeśli osoby, które tam trafią nie uregulują rachunku.
Od 1 stycznia 2017 roku, mieszkańcy powiatu poznańskiego wożeni byli do placówek w innych powiatach lub na SOR. Był to efekt wypowiedzenia przez Miasto Poznań umowy mieszkańcom powiatu na świadczenie tego typu usług.
„To było nieracjonalne działanie. Policyjny patrol musiał przewozić osoby w stanie upojenia alkoholowego przykładowo aż do Szamotuł lub Gniezna, co oznaczało, że podczas takich interwencji funkcjonariusze byli wyłączeni z bieżącej pracy na terenie gminy”
Przedstawiciele gmin zwracali uwagę także na inną rzecz:
„Kierowanie nietrzeźwych do szpitalnych oddziałów ratunkowych lub do punktów doraźnej pomocy medycznej nie rozwiązywało problemu. Wielokrotnie, po wstępnym badaniu, nadal pozostawała kwestia, gdzie ich umieścić do czasu wytrzeźwienia. Bo czy można blokować miejsca na oddziale szpitalnym, które przede wszystkim potrzebne są ludziom w stanie bezpośredniego zagrożenia życia?”
Rada Powiatu ustaliła także opłatę za pobyt w placówce. Osoby, które skorzystają z „usług” izby, zapłacą za pobyt 250 złotych.
Jak podaje starostwo, “liczba dowożonych do ODON z terenu powiatu poznańskiego przed 2017 rokiem wahała się między 1200 a 1300 osób”.