Te świetne dla Chwaliszewa czasy skończyły się w 1800 roku, kiedy wyspę i jej mieszkańców inkorporowano do Poznania, przez kolejne dziesięciolecia dawne miasteczko zachowało jednak swą odrębność wyznaczoną specyficznym położeniem, zabudową i silnymi więzami lokalnymi. Podczas walk o Poznań w lutym 1945 roku Chwaliszewo zostało w 90 proc. zniszczone. W gruzach legły prawie wszystkie kamienice. Po wojnie kilka mniej uszkodzonych odbudowano, w miejscu pozostałych wzniesiono nowe budynki, których charakter bardzo odbiegał od przedwojennego wyglądu dzielnicy.
Historia zapomnianej wyspy. Jak wyglądało Chwaliszewo 200 lat temu?
Chwaliszewo przez stulecia było warciańską wyspą. Początkowo należało do kapituły katedralnej i podlegało jurysdykcji biskupów poznańskich. W czasach pierwszej Rzeczypospolitej było znakomicie rozwijającym się miasteczkiem erygowanym na prawie magdeburskim 20 sierpnia 1444 roku przez króla Polski i Węgier Władysława III. Na wyspie mieszkali znakomici rzemieślnicy, głównie krawcy i szewcy, których wyroby skutecznie konkurowały z produkcją rzemieślników z lewobrzeżnego Poznania, przysparzając miasteczku pieniędzy i splendoru.
