.jpg)
.jpg)
Mapa zawiera wskazówki co do możliwych roszczeń wynikających ze stosowania nieuczciwych postanowień przez banki.
“Opracowanie +mapy klauzul+ to odpowiedź na sygnały wpływające do nas w trakcie dyżurów telefonicznych czy zapytaniach e-mailowych. Wynika z nich, że znaczna część posiadaczy kredytów +walutowych+ wciąż nie podjęła żadnych działań związanych ze swoją umową. Po prostu nie mają pewności, czy w ich umowach rzeczywiście znajdują się postanowienia, które można uznać za niedozwolone. Nie wiedzą też, jakie żądania mogą sformułować po zidentyfikowaniu takiego roszczenia”
Dodał, że przy każdej z klauzul jest informacja, czy zastosowanie tej klauzuli może skutkować nieważnością całej umowy, czy też możliwością zwrotu nadpłaconych kwoty. To wskazówka, która powinna pozwolić klientom na samodzielne sformułowanie reklamacji do banku.
Rzecznik Finansowy przypomina, że jeśli reklamacja zostanie odrzucona, klient może wystąpić do Rzecznika Finansowego z wnioskiem o postępowanie interwencyjne. Wówczas jego eksperci bezpłatnie analizują umowę oraz dostarczają klientowi argumentów prawnych wynikających z przepisów i orzecznictwa. Pozwala to podjąć decyzję o ewentualnym kontynuowaniu sporu w sądzie po zaangażowaniu profesjonalnego pełnomocnika. Na tym etapie Rzecznik Finansowy może wspierać klienta tzw. istotnym poglądem.
“Przestrzegam przed pochopnym podpisywaniem długoterminowych umów na usługę prawnika. Należy wcześniej przeanalizować jej warunki i precyzyjnie określić wszystkie możliwe koszty. Warto też poznać oferty kilku podmiotów” – radzi Golecki.
Rzecznik informuje, że jeśli klient banku znajdzie w swojej umowie kredytowej czy regulaminie identyczny zapis, to może wystąpić z reklamacją do banku, a następnie, w przypadku negatywnie rozpatrzonej reklamacji, przesłać ją do Rzecznika Finansowego, który dokona analizy. Kredytobiorca może też wystąpić na drogę sądową, a do Rzecznika Finansowego przesłać wniosek o istotny pogląd, którym rzecznik wesprze w procesie klienta banku.
“Ponieważ Rzecznik opierał się na wzorcach przesłanych przez klientów w ramach postępowań interwencyjnych czy na potrzeby wydania tzw. istotnych poglądów, zbioru nie należy traktować jako katalog zamknięty” – czytamy w komunikacie.
W informacji podkreślono, że zestawienie to efekt analizy umów i regulaminów kredytów hipotecznych zawieranych przez banki z klientami w latach 2002-2009. Ponieważ Rzecznik opierał się na wzorcach przesłanych przez klientów w ramach postępowań interwencyjnych czy na potrzeby wydania tzw. istotnych poglądów, zbioru nie należy traktować jako katalogu zamkniętego.