System Dozoru Elektronicznego polega na kontrolowaniu skazanego przebywającego poza zakładem karnym przy użyciu elektronicznych urządzeń monitorujących. Odbywanie przez skazanego kary poza zakładem karnym następuje na mocy postanowienia sądu penitencjarnego, a w czasie jej odbywania skazany ma obowiązek określonego zachowania się, w szczególności pozostawania we wskazanym przez sąd miejscu w wyznaczonym czasie, noszenia specjalnego nadajnika oraz wykonywania nałożonych na niego obowiązków. Obowiązek pozostawania przez skazanego w miejscu zamieszkania nie oznacza jednak, że skazany nie może w ogóle wychodzić z domu przez cały okres wykonywania kary. Może on bowiem opuszczać miejsce dozoru, ale tylko w godzinach wyznaczonych przez sąd. Otrzymuje on specjalny harmonogram na każdy dzień tygodnia, w którym wyszczególnione są dokładne (co do minuty) godziny w których może opuścić miejsce zamieszkania, aby w tym czasie wykonywać obowiązki zawodowe, pracować w gospodarstwie rolnym, kontynuować naukę, udać się na niezbędne zakupy lub do miejsca kultu religijnego. System ten umożliwia prowadzenie normalnego życia, lecz pod stałą kontrolą i z założeniem, że skazany pozostały czas wolny od realizowania nałożonych obowiązków, spędza w ściśle określonym miejscu i wyznaczonej strefie monitorowania.
Poza swoistą dogodnością, jaką jest nieizolacyjny charakter odbywania kary, osoba skazana ma więc nałożone na siebie obowiązki, które w trakcie tej kary musi systematycznie realizować. Znaczna większość skazanych ma obowiązek pozyskania i kontynuowania zatrudnienia, co przynosi kilkutorowe korzyści – zarówno dla skarbu państwa, ogółu społeczeństwa, jak i samego skazanego i jego osób bliskich. Wykonywanie kary w ramach Systemu Dozoru Elektronicznego polega na zainstalowaniu w miejscu zamieszkania skazanego specjalnego urządzenia, które będzie na bieżąco komunikować się z założonym na nodze skazanego nadajnikiem. Zbierane przez rejestrator informacje są na bieżąco przekazywane do centrali monitorowania osadzonego i tam przetwarzane. Obowiązkiem skazanego jest przebywać w określonym w postanowieniu sądu miejscu (zamieszkania) i czasie. Urządzenia wykrywają nawet najmniejszą próbę manipulacji skazanego (np. spóźnienie, próbę wyjścia z domu w okresie monitorowania, próbę zdjęcia nadajnika lub też jego dezaktywacji) i natychmiast rejestrują ją jako naruszenie warunków odbywania kary, co skutkować może cofnięciem przez sąd zezwolenia na dalsze odbywanie kary w SDE i w konsekwencji osadzeniem w warunkach więziennych.
Jedną z jednostek penitencjarnych, w której utworzony został Zespół Terenowy SDE jest Zakład Karny we Wronkach. Jego obsadę stanowi 6 funkcjonariuszy i 4 pracowników cywilnych. W ramach zespołu funkcjonują 4 patrole, realizujące czynności w systemie wielozmianowym, całodobowym. Inspektorzy na co dzień realizują zadania związane ze sprawdzaniem warunków technicznych w miejscach wskazanych we wnioskach o skierowanie do dalszego odbywania kary w systemie dozoru elektronicznego, instalacją urządzeń monitorujących w przypadku pozytywnej decyzji sądu oraz deinstalacją po zakończonym okresie kary lub w przypadku cofnięcia przez sąd powyższego zezwolenia.
Zespół Terenowy SDE ZK Wronki realizuje swoje zadania w trzech województwach, tj. wielkopolskim, lubuskim i zachodniopomorskim. Zdarzało się, że dysponowany był również na teren woj. kujawsko-pomorskiego. Łączna ilość zadań zrealizowanych przez funkcjonariuszy i pracowników zespołu w roku 2020 przekroczyła 3700. Oznacza to, że patrol w minionym roku był łącznie w niemal czterech tysiącach domów, u niemal czterech tysięcy osób skazanych, pod niemal czterema tysiącami adresów, w tym również w noclegowniach i ośrodkach dla bezdomnych. W związku z wykonywaniem zadań służbowych zespół w roku 2020 pokonał łącznie 172 161 km, co daje średnio blisko 15 000 km. miesięcznie, bez względu na warunki atmosferyczne, porę dnia, czy charakterystykę terenu, na który był dysponowany.