Teatr Wielki jeszcze bardziej dostępny

Współczesne społeczeństwo dąży do tworzenia bardziej inkluzywnego i równego świata dla wszystkich. Jednym z obszarów, w którym rozwijają się pozytywne zmiany, jest dostęp do kultury dla osób z różnymi niepełnosprawnościami. Instytucje kultury, takie jak muzea, teatry, galerie i biblioteki, zdają sobie sprawę z konieczności przystosowania się do różnorodnych potrzeb swoich odbiorców. Teatr Wielki w Poznaniu od kilku miesięcy realizuje projekt „Opera otwiera”, który zbiegł się w czasie z pracami remontowymi w budynku.

„Chcemy wykorzystać ten szczególny czas, kiedy „podróżujemy”. Jesteśmy troszeczkę poza teatrem ze względu na remont i chcemy się przygotować do współpracy z różnymi grupami, z osobami ze szczególnymi potrzebami” – tłumaczy Katarzyna Frątczak.

Jednym z kluczowych aspektów uwzględniania potrzeb osób z niepełnosprawnościami jest dostosowanie przestrzeni do ich potrzeb. W ramach programu „Opera otwiera” w budynku powstaną specjalne oznaczenia dla osób niewidomych i słabowidzących ułatwiające poruszanie się po budynku. Dodatkowo pojawią się oznaczenia w języku Braille’a. Dla osób niesłyszących lub niedosłyszących istotne jest zapewnienie tłumaczeń na język migowy podczas wydarzeń kulturalnych. Tłumacze języka migowego umożliwiają takim osobom pełne uczestnictwo w przedstawieniach i wydarzeniach artystycznych. Ponadto, dla osób niewidomych czy mających trudności z widzeniem, audiodeskrypcja jest niezwykle ważna, ponieważ pozwala im w pełni doświadczać sztuki.

Pierwsze dwa spektakle przetłumaczone na polski język migowy będzie można podziwiać już w czerwcu. Pierwszy z nich to opera „Bleee…” przeznaczony dla dzieci i młodzieży, która opowiada historię stawonogów zamkniętych na oddalonej od centrum miasta pętli autobusowej. Katarzyna Frątczak dodaje, że jest tam sporo zabawy, ale także nauka, która pokazuje dzieciom, że każdy ma w sobie wartość, ale czasami potrzebna jest pomoc aby ją w sobie odkryć. Drugi spektakl „h.” w reżyserii Dariusz Stachury opowiada o hejcie i cyberbullingu. Jest on przeznaczony dla młodzieży, ponieważ temat ten dotyka wiele osób w młodym wieku.

„W spektaklu mogą uczestniczyć maksymalnie dwie klasy, po to żebyśmy mogli się później podzielić i przeprowadzić warsztaty. Są one domknięciem spektaklu, aby nie zostawiać młodzieży z trudnymi emocjami” – dodaje Katarzyna Frątczak.

Kilka miesięcy temu w Teatrze Wielkim rozpoczął się również innowacyjny program „Zamigaj Moniuszkę”, którego celem było stworzenie wspólnej przestrzeni dla świata ciszy i muzyki. Jego twórcy chcieli przełamać stereotyp mówiący o tym, że opera przeznaczona jest tylko dla wąskiego grona odbiorców. W ramach projektu udało się przetłumaczyć spektakl „Paria” na język migowy, tak aby mógł on dotrzeć do jak najszerszego grona odbiorców.

Dzięki takim inicjatywom, osoby z niepełnosprawnościami mają możliwość korzystania z dobrodziejstw kultury i sztuki, uczestniczenia w wydarzeniach artystycznych oraz rozwijania swojej wrażliwości i zdolności twórczych. Wprowadzanie dostępności w instytucjach kultury to ważny krok w kierunku budowania społeczeństwa, w którym każdy ma równe prawa i możliwości do odkrywania i czerpania z dziedzictwa kulturowego.