Pomnik, zamówiony przez hrabiego Edwarda Raczyńskiego, był wyrazem wdzięczności za wyleczenie syna – Rogera Maurycego. Początkowo wykonany z piaskowca pomnik miał kształt cokołu. Na jego frontonie umieszczono medalion z profilem Wincentego Priessnitza oraz głowę lwa, z której do kamiennego zbiornika spływała woda.
W 1908 r. cokół pomnika ozdobiono rzeźbą Higiei, greckiej bogini zdrowia. Fundatorem tej sylwetki był prawnuk Edwarda Raczyńskiego – Karol. Na zlecenie Karola wykonano kopię posągu Higiei, który ozdabiał grobowiec pradziadka Edwarda Raczyńskiego w Zaniemyślu. Następnie umieszczono go na cokole pomnika Priessnitza w Poznaniu. Rzeźba Higiei, podobnie jak pierwowzór, miała rysy twarzy żony Edwarda Raczyńskiego – Konstancji.
Pierwotnie pomnik, wraz z rzeźbą Higiei, znajdował się u wylotu ul. Podgórnej. W 1971 r. został przeniesiony na Plac Wolności. W trakcie przeprowadzki uszkodzono jednak kamienny zbiornik, do którego spływała woda, przez co pomnik stracił swoją pierwotną funkcję jako studzienka. Na Placu Wolności pomnik pozostał do 2004 r., kiedy to rozpoczęto prace przy budowie podziemnego parkingu.
Obecnie pomnik jest w trakcie renowacji. Jeszcze w listopadzie bieżącego roku ma powrócić na Plac Wolności, gdzie stanie w rogu placu, obok wiązu, przed budynkiem Biblioteki Raczyńskich.
To unikalne upamiętnienie, pierwsze takie na świecie, przypomina o niezwykle ważnej roli, jaką Wincenty Priessnitz odegrał w rozwoju wodolecznictwa i stworzeniu jednej z najbardziej popularnych form oczyszczania ciała – prysznica. Pomnik jest również wyrazem wdzięczności dla Priessnitza za wyleczenie syna fundatora pomnika, co niewątpliwie dodaje mu dodatkowego, osobistego wymiaru.