Prof. Kamilla Pawłowska z Instytutu Geologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, która zainicjowała projekt, w rozmowie z portalem Nauka w Polsce wyjaśnia, że pomimo licznych znalezisk szczątków tych zwierząt w Polsce, tylko niewielka liczba z nich została dokładnie zbadana. Podobne luki w naukowej wiedzy dotyczą historii nosorożców włochatych w innych krajach europejskich.
Projekt badawczy o nazwie WOOLRHINOPOLI, finansowany przez Narodowe Centrum Nauki i realizowany we współpracy z Centrum Nowych Technologii (CeNT) z Warszawy, zaangażował dziesięciu naukowców z Hiszpanii, Francji, Holandii, Mołdawii, Czech, Niemiec, Rumunii, Włoch i Wielkiej Brytanii. Badania te obejmują szeroki zakres i dotyczą wielu aspektów, od oznaczania szczątków, badania wieku i płci zwierząt, do analizy chorób, jakie przeszły, a także relacji z ludźmi.
Podczas cotygodniowych badań terenowych prof. Pawłowska szuka nowych miejsc z występowaniem szczątków nosorożców, odwiedza też muzea i inne instytucje, gdzie przechowywane są szczątki plejstoceńskich ssaków. Niekiedy, pomimo wstępnych ustaleń, szczątki okazują się należeć do innych gatunków wymarłych zwierząt lub nigdy wcześniej nie były badane.
Jednym z odkryć prof. Pawłowskiej jest ustalenie, że czaszka znajdująca się w Muzeum Archeologicznym we Wrocławiu należy do nosorożca leśnego, co stanowi jeden z niewielu znanych tego rodzaju okazów w Polsce.
Przyczyny wymarcia nosorożców włochatych nie są jeszcze do końca poznane, ale wskazuje się na zmiany klimatu i działalność człowieka. Prof. Pawłowska twierdzi, że na spotkania pradawnych ludzi z nosorożcami wskazują malowidła jaskiniowe znane z Europy.
Nosorożce włochate były zwierzętami o ogromnej sile i rozmiarach, z masywnym ciałem, krótkimi nogami, wysokim karkiem i dużą głową, z dwoma rogami. Ich ciało pokrywała gęsta sierść, co pozwalało im przetrwać w surowych, zimnych warunkach. Choć ich dieta składała się głównie z traw, zjadały też liście krzewów.
Projekt WOOLRHINOPOLI, który potrwa do 2026 roku, ma na celu stworzenie kompleksowej bazy danych o kopalnych nosorożcach Polski i innych krajów Europy. W ramach prac naukowcy planują dokładną analizę kształtu czaszek tych wymarłych zwierząt, precyzyjne datowanie ich występowania oraz przeprowadzenie badań genetycznych. Działania mają na celu pogłębienie wiedzy o tych tajemniczych gigantach z przeszłości, a także zrozumienie przyczyn, które doprowadziły do ich wyginięcia.