Budowa torowiska i infrastruktury tramwajowej na ul. Hetmańskiej, na odcinku od ul. Głogowskiej w kierunku ronda Starołęka rozpoczęła się w 1968 roku i trwała kilka lat. Odbiór techniczny uzyskano 30 grudnia 1972 roku, ale tramwaje zaczęły wozić pasażerów dopiero w nowym roku.
Co ciekawe, zanim trasę oddano do użytku, tory wykorzystywano do „nocowania” tramwajów. Na nieczynne torowisko odstawiano pojazdy kończące kursy.
Pierwsze linie na ul. Hetmańskiej uruchomiono 2 stycznia 1973 roku. Początkowo kursowały tam: linia numer 1 na trasie Junikowo – Starołęka „Stomil”, numer 10 kursująca z Wilczaka na Dębiec, numer 12 z Górczyna na os. Warszawskie oraz numer 20 z Ogrodów na Dębiec. Jednocześnie zaprzestano wówczas eksploatacji trasy na ul. Sczanieckiej.
Trasa Hetmańska umożliwiła szybki przejazd z Grunwaldu przez ul. Reymonta na Dębiec i Wildę.
Dziś trudno wyobrazić sobie Poznań całkowicie bez tramwajów w tej części miasta, ale zdarzało się, że mieszkańcy musieli korzystać z alternatywnych rozwiązań. W 2006 roku wiadukt w ciągu ul. Hetmańskiej (nad ul. Dolna Wilda) został rozebrany, a konstrukcję wybudowano na nowo. Wówczas przez niemal rok tramwaje nie kursowały na odcinku od ul. 28 Czerwca 1956 roku do ronda Starołęka.
