.jpg)
.jpg)
Prace archeologiczne na tym obszarze wznowiono w sierpniu 2023 roku po niemal dwóch dekadach przerwy, a ich kierownictwo objął dr hab. Artur Różański, prof. UAM. Badacze skupili się na dwóch głównych obszarach: dziedzińcu zamkowym oraz wspomnianych piwnicach, gdzie zlokalizowana była kuchnia.
W trakcie prac na dziedzińcu odkryto ponad 6 tysięcy zabytków, w tym ceramikę naczyniową i budowlaną oraz kości zwierzęce. Jednym z najciekawszych znalezisk była płytka hypocaustum, świadcząca o istnieniu średniowiecznego systemu ogrzewania. Archeolodzy odsłonili również poziom piętnastowiecznej drogi, co jest nieocenionym wkładem w poznawanie historii zamku.
Największe emocje wzbudziło jednak odkrycie w piwnicach, gdzie badacze natrafili na gotycki filar – pozostałość po piecu kuchennym, który służył do przygotowywania posiłków dla królewskiego dworu. To odkrycie obala wcześniejsze hipotezy dotyczące pierwotnego przeznaczenia budynku i potwierdza, że od początku służył on jako kuchnia królewska.
Oprócz filaru, archeolodzy znaleźli również liczne zabytki, które są świadectwem użytkowania kuchni w przeszłości. Następne etapy badań mają na celu odnalezienie studni zamkowej, o której wspominają źródła pisane, ale która do tej pory pozostawała niewykryta.
Odkrycie to ma ogromne znaczenie nie tylko dla historii Poznania, ale i dla całej Polski, ponieważ jest to jeden z najstarszych tego typu obiektów w kraju. Podkreśla to rolę, jaką Poznań odgrywał w średniowieczu, będąc ważnym ośrodkiem królewskim.
To znalezisko jest także wyjątkową okazją do pogłębienia wiedzy o życiu codziennym na dworze królewskim oraz o technologiach kulinarnych tamtych czasów. Odkryta kuchnia królewska w Poznaniu staje się ważnym punktem na mapie archeologicznych znalezisk w Polsce, otwierając nowe perspektywy dla badań nad historią kultury materialnej i społecznej w średniowieczu.
