Jubileusz pracy Michała Znanieckiego

Jaki jest naprawdę Michał Znaniecki? Dlaczego wybrał operę? Co go inspiruje? Co pomaga mu odczytać potrzeby widza? Jak namówił do współpracy wybitnego tenora Placido Domingo? O tym wszystkim dowiemy się z książki „Michał Znaniecki. Moje życie, mój teatr”.

„Michał Znaniecki. Moje życie, mój teatr” to publikacja wyjątkowa, niekonwencjonalna i nie dająca się zaszufladkować. Stanowi zbiór wywiadów, anegdot i informacji związanych z największymi gwiazdami świata opery i teatru. Ta kronika opery, która obejmuje lata od 1992 do 2012 roku, powstała ze względu na przypadający w tym roku jubileusz pracy artysty. Jej treść nawiązuje do działalności artystycznej tego najwybitniejszego polskiego reżysera teatralnego i operowego. Znaniecki – wielokrotnie nagradzany nie tylko w kraju, ale także za granicą, podsumowuje w niej 20 lat pracy scenicznej. Jest znany z realizacji wielu ważnych spektakli, m.in. inscenizacji w Hiszpanii Cyrana de Bergerac Luigiego Albaniego z Placido Domingo w roli tytułowej. Ten światowej sławy tenor nie szczędził pochwał polskiemu reżyserowi – Znaniecki nie zawiódł oczekiwań, tworząc spektakl pełen wyobraźni.

Książka prezentuje postawę artystyczną Znanieckiego wielowymiarowo, poprzez wywiady dziennikarki Moniki Richardson z reżyserem, na tematy dotyczące jego pracy  – dydaktyki, reżyserii dramatów, happeningów, oper, musicali, a także sprawowania funkcji dyrektora – najpierw Opery Narodowej w Warszawie, a od 2009 roku Teatru Wielkiego w Poznaniu.

Znaniecki bierze także udział w projektach promujących operę. Uczy innych, jak pracować z publicznością, jak interpretować przestrzeń sceniczną oraz na czym polega improwizacja grupowa. Książka jest wzbogacona o obszerny materiał ilustracyjny z prywatnych zbiorów reżysera. Najważniejsze informacje zostały zebrane w schematach, statystykach, a także w formie komentarzy na marginesach. Uzupełnienie stanowią przytoczone wypowiedzi o Michale Znanieckim, recenzje prasowe zarówno polskie, jak i światowe.

– Prawdziwy esteta, zwracający uwagę na drobne szczegóły. Znakomicie zna partyturę i patrzy na nią bardzo plastycznie. Precyzyjnie wie, co chce osiągnąc i do czego dąży w swoich interpretacjach. Artysta niezwykły i totalny! – pisze o nim Łukasz Borowicz, dyrygent. – Człowiek barwny, często zaskakujący stylem pojmowania świata. Erudyta, esteta, pełen swoistego rodzaju chłopięcej radości, która pozwala mu na permanentny flirt ze swoją pracą. Umiejętnie czaruje swoimi spektaklami, przedstawiając w nich świat niezwykle plastycznie, wręcz baśniowo. Marzyciel, artysta, przyjaciel. Jako reżyser precyzyjny i dojrzały, gotowy na kompromis w imię dobrej współpracy  – dodaje Mariusz Kwiecień, śpiewak operowy.

Książka ukazała się w wersji dwujęzycznej – polskiej i angielskiej.