Czerwony z… przypadku. Jaka jest historia słynnego budynku Uniwersytetu Ekonomicznego?

Czerwony budynek Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu jest jednym z najbardziej charakterystycznych dla poznaniaków i turystów, którzy chętnie podziwiają panoramę Poznania z jego najwyższego piętra. Wysoki na ponad 100 metrów wieżowiec swoją oryginalną barwę elewacji zawdzięcza… przypadkowi.

Collegium Altum stojące przy skrzyżowaniu ulic Kościuszki i Powstańców Wielkopolskich w centrum miasta, jest częstym punktem odniesienia dla chodzących po Poznaniu. Architektemi budynku byli Witold Milewski, Zygmunt Skupniewicz i Lech Sternal. Co ciekawe, początkowo budynek miał powstać na Plewiskach, gdzie planowano wybudować cały kampus akademicki. Ostatecznie, pod koniec lat 60.  zdecydowano się na postawienie budynku na działce w centrum miasta.

Ze względu na małą powierzchnię, architekci od razu przyjęli, że Collegium Altum będzie wieżowcem. Jedyną granicą dla wysokości miała być strefa przelotów. Koncepcja architektoniczna gotowa była już 10 lutego 1973 roku, ale kamień węgielny pod budowę wmurowano dopiero trzy lata później. Jak się okazało, to był dopiero początek długiej, 15-letniej budowy wieżowca.

Pierwszym problemem, z którym spotkali się budowlańcy i architekci, okazał się grunt. W tym miejscu w dawnym Poznania istniaja fosa, która odgradzała Twierdzę Poznań od przedmieść miasta. Druą poważną przeszkodą okazał się brak funduszy na materiały budowlane, przez który robotnicy dwukrotnie przerywali prace.

Skąd oryginalny kolor elewacji budynku? Jak się okazało, jest to wynik kolejnego kłopotu czekającego na architektów wieżowca chcących, aby wyróżniał się on elewacją.

– “Wysłano delegację z listami polecającymi z Komitetu Wojewódzkiego PZPR i dyrektora Miastoprojektu do bytomskiej huty Florian. Na miejscu okazało się jednak, że jest tylko blacha szarego koloru. Z drugiej strony pokryta była farbą zabezpieczającą czerwonego koloru. Zdecydowaliśmy wtedy, że założymy ją tyłem do przodu i stąd taki kolor budynku, jaki dziś możemy oglądać” – tłumaczył Witold Milewski.

W trakcie budowy często dokonywano zmian w projekcie. I tak, w pewnym momencie, zdecydowano o utworzeniu tarasu widokowego na ostatnim piętrze budynku. O wiele dziwniejszym postanowieniem była decyzja o ustawieniu 25-metrowego masztu antenowego na szczycie budowli. W jaki sposób było to możliwe, skoro wcześniej architektów ograniczała strefa przelotów? Po prostu… podwyższono strefę. Dzięki antenie, budynek ma obecnie 107,5 metra wysokości.

24 września 1991 roku Collegium Altum zostało oficjalnie oddane do użytku. Nie chodziło jednak o cały budynek, a jedynie jej część wysoką. Prace na dolnych piętrach trwały jeszcze do 15 października 1995 roku, gdy otwarto bibliotekę uniwersytecką.

____

(artykuł napisany w oparciu o książkę “Historie warte Poznania. Od PeWuki i Baltony do kapitana Wrony” autorstwa Filipa Czekały)

 

autorka: A. Karczewska