Dotacja dla Muzeum Narodowego w Poznaniu

Pierwszym z nich jest  modernizacja przestrzeni wystaw stałych w Galerii Malarstwa i Rzeźby, w których pokazywana jest sztuka polska od końca XVIII do połowy wieku XX oraz sztuka współczesna.

W ramach zadania modernizacji przestrzeni wystaw stałych planowana jest między innymi prezentacja ekspozycji sztuki polskiej według nowego scenariusza. Zmiany dotyczyć będą przede wszystkim przestrzeni polskiego romantyzmu, w której znajdzie się większa niż dotąd kolekcja prac Januarego Suchodolskiego. Pokaże ona specyfikę twórczości artysty, który jak nikt inny w tamtej epoce, kształtował zbiorową wyobraźnię Polaków. Planowane jest także wzbogacenie ekspozycji rzeźb o obiekty do tej pory nieprezentowane oraz przeniesienie ważącej 1,5 tony rzeźby Macierzyństwo Wacława Szymanowskiego z przestrzeni holu w nowym gmachu na galerię.

Planowane zmiany stwarzają konieczność wprowadzenia nowych cokołów, zaprojektowanych zgodnie z wymogami nowoczesnego muzealnictwa, w tym bezpiecznego dostępu dla osób niepełnosprawnych.

Projekt modernizacji przestrzeni wystaw stałych zakłada także poszerzenie Galerii Sztuki Współczesnej o aspekty sztuki aktualnej, dotąd nie prezentowane, filmy i zapisy wideo.

Przestrzenie ekspozycji stałych w gmachu głównym Muzeum Narodowego w Poznaniu zostaną doposażone w nowe cokoły pod rzeźby i oświetlenie. Pojawią się nowe ławki dla publiczności, umożliwiające gościom muzeum odpoczynek w trakcie zwiedzania a także wprowadzony zostanie system identyfikacji wewnętrznej.

Część obiektów prezentowanych na ekspozycjach zostanie opatrzona podpisami w języku Braille’a. Galerie zostaną doposażone w plany tyflograficzne, które ułatwią osobom niewidomym i słabowidzącym poruszanie się po przestrzeniach wystaw stałych.

Otwarcie ekspozycji w nowym kształcie planowane jest na koniec 2012 roku.

Drugim z realizowanych zadań jest konserwacja późnogotyckiej rzeźby Chrystusa Ukrzyżowanego, 1520 r., 165 x 46 x 31 cm. Rzeźba jest zabytkiem wysokiej klasy artystycznej i dlatego też, do  zniszczenia, była eksponowana jako jeden z kluczowych obiektów Galerii Sztuki Średniowiecznej.

Pod względem jakości artystycznej rzeźba wyraźnie wyróżnia się spośród podobnych realizacji z terenów Kujaw i Wielkopolski. Subtelna, ale prawidłowo oddana budowa anatomiczna klatki piersiowej, naturalistyczny modelunek nabrzmiałych żył na nogach, ekspresja umęczonej twarzy i dekoracyjne sploty włosów, ale przede wszystkim fantazyjnie opracowanie perizonium o wielokrotnie załamanych rozwichrzonych krańcach stawiają ją na czołowej pozycji pośród kilku kujawskich krucyfiksów tego czasu. Z oryginalnej kompozycji zachował się korpus figury Chrystusa wraz z głową i większą partią kończyn dolnych. Brak utraconych stóp oraz ramion Chrystusa. Figura jest poważnie zniszczona, rozpadła się  na kilka dużych i wiele mniejszych elementów. Choć uszkodzenia są niezwykle poważne, jednak jej jakość artystyczna w pełni uzasadnia podjęcie wysiłku ponownego scalenia i uzupełnień ubytków. Dział konserwacji MNP nie dysponuje odpowiednio wyposażoną pracownią konserwatorską, gdzie przeprowadzenie pełnego koniecznego zakresu prac (m.in impregnacji ciśnieniowej wszystkich fragmentów obiektu rozworami żywic sztucznych, szeregu prac stolarskich i snycerskich umożliwiających uzupełnienie zniszczonych fragmentów, opracowania nowego sposobu wzmocnienia i uzupełnienia korpusu oraz odmiennego systemu montażu rzeźby) byłoby możliwe. Niezbędne jest zlecenie zabiegów konserwatorskich przy tym bardzo zniszczonym a tak cennym obiekcie do pracowni konserwatorskiej poza MNP, wyspecjalizowanej w pracach przy obiektach drewnianych. Powrót rzeźby na ekspozycję stałą Galerii Sztuki Średniowiecznej planowany jest na koniec roku 2012.