Maltanka: 15 lat służby sędziwej lokomotywy

Jubilatka uroczyście i dostojnie wjedzie na stację Maltanki o godz. 9.30 przy gromkim „Sto lat” odśpiewanym przez dzieci na powitanie, a punktualnie o godz. 10 wyruszy z pasażerami  w kierunku stacji Zwierzyniec. Kto się nie zmieści w kolejce i będzie musiał poczekać na następny kurs, będzie miał niepowtarzalną szansę na zwiedzenie lokomotywowni.

Będą tam zaprezentowane  na jednym torze: lokomotywa spalinowa WLS, drezyna DOc będącą w trakcie przywracania do stanu czynnego, koleba, Patforma oraz wózki do przewozu dłużyc. Na drugim torze natomiast będą odbywały się przejazdy drezyną ręczną wypożyczoną z zaprzyjaźnionej kolejki z Białośliwia od Towarzystwa Wyrzyska Kolej Powiatowa.

Na terenie lokomotywowni zaprezentowany zostanie też pojazd ZSR i pokaz pierwszej pomocy. Urodziny odbędą się z inicjatywy Stowarzyszenia Przyjaciół Maltanki, którzy będą mieli świetną okazję do przypomnienia dziejów lokomotywki. Te dzieje wiernie wpisują się w losy ludzi i historię.

Lokomotywa opuściła bramy fabryki Borsig w Berlinie w połowie lutego 1925 roku. uzyskując numer fabryczny 11458. Powstała na zamówienie firmy Walter Höene , która była pośrednikiem między fabryką Augusta Borsiga, a ziemianinem S. J. Jerelowskim z Obrzycka nad Wartą. Tam maszyna pracowała prawdopodobnie przy budowie wałów przeciwpowodziowych. Po || Wojnie Światowej maszyna znalazła się w Zakładach Azotowych im. Pawła Findera w Chorzowie, gdzie pracowała do chwili zamknięcia zakładowej kolejki czyli do roku 1977, a po renowacji w 1979 roku ustawiona została jako pomnik razem z rok starszym, bliźniaczym parowozem o numerze fabrycznym 11453.
W 1990 roku oba parowozy zostały pozyskane przez Poznański Klub Modelarzy Kolejowych. 4 lata później rozpoczęto odbudowę parowozów i przywracanie od stanu czynnego maszyny nr ,,2”. Kocioł remontowany był w Pile przez tamtejsze Zakłady Napraw Taboru Kolejowego, a podwozie i połączenie wszystkich elementów odbyło się w zakładach FPS Cegielski w Poznaniu.

Na Maltankę lokomotywa trafiła w 1999 roku, a w 2001 roku otrzymała tender. Podczas eksploatacji wolontariusze i pasjonaci kolejki nadali jej imię Agusia, które zgodnie z kolejową tradycją jest ,,wymalowane” ropą na ścianach skrzyni węglowej na tendrze. Parowóz prezentowany był również na kolejkach w Żninie i Białośliwiu.

Obecnie jest to jedna z ośmiu czynnych wąskotorowych lokomotyw parowych w Polsce, jedna z dwóch na tor o prześwicie 600 mm i jedyna produkcji zagranicznej, a wiek 89 lat czyni ją najstarszą z tego grona. Jeżeli weźmiemy pod uwagę również czynne parowozy normalnotorowe, to starsza jest jedynie 102 letnia Ol12-7 ze skansenu kolejowego w Chabówce.

Komu nie uda się w tej uroczystości uczestniczyć, może skorzystać z „Dni pary” podczas których parowóz Borsig wyjeżdża na tory lubianej wąskotorówki budząc niesłabnący podziw. Szczegółowe terminy na stronie internetowej www.mpk.poznan.pl