.jpg)
.jpg)
Według Prawo.pl nieznajomość szczegółów modelu realizacji transakcji (ustalanych często przez działy sprzedażowe na bieżąco, także poza umową) przez dział księgowości czy podatkowy, bądź brak weryfikacji, jak długo trwa wywóz towaru za granicę, może generować ryzyko dla polskich dostawców.
Przytoczona przez Prawo.pl sprawa, rozpatrzona kilka dni temu przez NSA, sygn. akt I FSK 2062/17, dotyczyła sytuacji, w której za wywóz towarów z polskiej fabryki do Unii Europejskiej, jak i krajów trzecich, odpowiadał kontrahent (odbiorca towaru, który korzystał z usług przewoźnika). Dostawca zawarł jednak dodatkowe porozumienia do umowy „Transfer of Title”, na podstawie którego własność towaru przechodziła na kontrahenta jeszcze przed jego odbiorem z magazynu. I chociaż towar docelowo opuszczał Polskę, z perspektywy organów jak i NSA, dochodziło do sprzedaży krajowej.
Prawo.pl informuje, że z przepisów ustawy o VAT wynika, że zastosowanie stawki 0 proc. w eksporcie towarów jest możliwe pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument, który jednoznacznie potwierdza wywóz towarów poza terytorium UE, i z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.
Portal zauważa, że praktyczna trudność polega na sprawdzeniu, co dzieje się z towarem po jego przekazaniu kontrahentowi. W tej sytuacji Prawo.pl rekomenduje, by poza wskazaniem w umowie zakazu możliwości dokonania bezpośredniej odsprzedaży w Polsce, przeprowadzić merytoryczną rozmowę z kontrahentem zmierzającą do poznania dalszych losów towaru, koncentrując się na kluczowych dla zastosowania stawki 0 proc. elementach.