Zabytkowy kompleks w Owińskach zrewitalizowany i dostosowany do potrzeb uczniów Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla dzieci niewidzących i słabowidzących

Zabytkowy klasztor cysterek, w którym mieści się Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla dzieci niewidomych i słabowidzących w Owińskach został zmodernizowany i dostosowany do potrzeb uczniów, dzięki czemu zwiększył się komfort jego użytkowania. Prace odbywały się przy współpracy m.in. z wojewódzkim konserwatorem zabytków.

Początkowo kompleks w Owińskach obejmował klasztor i kościół w stylu gotyckim. Dopiero w XVIII wieku został przebudowany w taki sposób, by zyskać obecny barokowy charakter. Od lat służy jako siedziba Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla dzieci niewidomych i słabowidzących. Niestety, z uwagi na zabytkowy charakter i dawne rozwiązania architektoniczne, nie był dostosowany do potrzeb osób z problemami ze wzrokiem.

Podjęto decyzję o rewitalizacji, która miała nie tylko odnowić obiekt, ale przede wszystkim dostosować go do potrzeb uczniów. Projekt przygotował zespół projektantów poznańskiego studia DEMIURG Project SA.

Najważniejszym zadaniem było dostosowanie zabytkowego obiektu do aktualnych standardów w tego typu miejscach oraz potrzeb użytkowników. Całość już od etapu projektowego przebiegała przy ścisłej współpracy z wojewódzkim konserwatorem zabytków, a także ekspertami w dziedzinie historii i archeologii.

„Klasztor zbudowany jest na planie czworoboku wokół kwadratowego ogrodu – wirydarza. Jego skrzydła, korytarze i krużganki mają specyficzny charakter i skomplikowany układ. Zdecydowano się zatem na uwzględnienie w projekcie czterech klatek, z czego trzy to odnowione historyczne klatki dostosowane do współczesnych wymagań przeciwpożarowych, natomiast czwarta z nich została dodatkowo zaprojektowana i znajduje się na wirydarzu.”

Joanna Skowrońska, DEMIURG Project

Na każdej klatce schodowej powstała specjalna identyfikacja kolorystyczna oraz prawostronne „pasy ruchu” na korytarzach.

Z uwagi na specyfikę problemów uczniów, zdecydowano się na umieszczenie komunikatów kolorystycznych na posadzkach, ścianach i balustradach. Zamontowano także wypukłości w podłożu, by zasygnalizować osobie poruszającej się, że zbliża się do miejsca, w którym powinna zachować szczególną ostrożność.

Na niemal wszystkich niezbędnych elementach dodano także identyfikację w alfabecie Braulle’a, m.in. na balustradach klatki schodowej.