Poznańscy naukowcy znaleźli pozostałości wyspy sprzed kilku tysięcy lat

Naukowcy z Wydziału Archeologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu odkryli relikty osady kultury unietyckiej, która istniała 4 tysiące lat temu.

 

Osada ta była centrum metalurgicznym i wówczas była to rzecz niespotykana, ponieważ była umocniona fortyfikacjami, co świadczy o jej istotnej roli na północnych rubieżach zasięgu tej kultury. Archeolodzy zaskoczeni byli faktem, że na jeziorze, przy którym znajdowała się osada, znajdowała się wyspa. Podczas badań odkryto, że jezioro powstało w tym miejscu bezpośrednio po ustąpieniu lądolodu, a zanikło około 800 roku p.n.e.

Warto zauważyć, że na skraju osady ustawiono pionowe pale, które pierwotnie interpretowane były jako założenie obronne. Jednak zgodnie z nowymi ustaleniami, prawdopodobnie miały one na celu ochronę osady przed rozwojem jeziora. W wyniku badań położenia geologicznego i geoarcheologicznych, naukowcy przyczynili się do wiedzy o historii jeziora, a także do poznania kultury i obyczajów osadników.

Wraz z odkryciem istnienia wyspy na dawnym jeziorze, badacze zaczęli analizować, jak mogło to wpłynąć na historię i kulturę osady. Według dr. Niebieszczańskiego, odkrycie to może mieć znaczenie dla zrozumienia władzy i organizacji społecznej w kulturze unietyckiej.

Wyspa mogła pełnić rolę w składowaniu towarów lub jako miejsce kultu, co może sugerować, że osada była nie tylko centrum metalurgicznym, ale także kulturalnym. Badacze zwrócili uwagę na fakt, że miała wyróżniającą się pozycję wśród innych osad kultury unietyckiej, co sugeruje, że mogła pełnić specjalną rolę.

Odkrycie to również może pomóc w zrozumieniu wpływu środowiska na historię i kulturę regionu. Badacze zauważyli, że w okolicy Bruszczewa występowały okresowe zmiany w poziomie wody, które mogły wpłynąć na życie ludzi zamieszkujących w okolicy. Wyspa na jeziorze mogła być sposobem na radzenie sobie z tymi fluktuacjami, co może pomóc w zrozumieniu sposobów, w jakie ludzie adaptowali się do zmieniającego się środowiska.

Odkrycie to pokazuje również, jak istotne jest prowadzenie badań archeologicznych i geoarcheologicznych, które pomagają w odkrywaniu nowych faktów i przekształcają nasze zrozumienie przeszłości. Jak zauważył dr Niebieszczański:

“To, co uważaliśmy za oczywiste, jak w tym przypadku, że w miejscu, gdzie dzisiaj jest łąka, w pradziejach było jezioro, okazuje się być nieprawdą. To pokazuje, jak ważne jest weryfikowanie naszych przekonań na podstawie badań i danych naukowych”.

Odkrycie to jest również ważne dla lokalnej społeczności, ponieważ pokazuje bogactwo kulturowe i historyczne regionu. Badacze pracują teraz nad dalszymi badaniami, aby dowiedzieć się więcej o życiu i kulturze ludzi zamieszkujących tę okolicę w starożytności, a także o wpływie środowiska na ich historię.