.jpg)
.jpg)
Podczas II wojny światowej Niemcy wytypowali szereg osób, które swoją pracą przyczyniali się do podtrzymywania ducha narodu polskiego i wyróżniali się wytrwałą pracą na rzecz Polski. Wśród więźniów znaleźli się m.in. działacze społeczni, nauczyciele, reprezentanci nauki i kultury, przedsiębiorcy, samorządowcy (w tym ówczesny prezydent Poznania, Cyryl Ratajski) i harcerze.
Akcja wysiedleńcza rozpoczęła się 5 listopada 1939 roku i trwała do 1944 roku. Sam obóz Lager Glowna funkcjonował do 1940 roku. Mimo kilkumiesięcznej działalności, według dokumentów osadzono tam w tym czasie około 33,5 tysiąca osób, w tym ponad 31 tysięcy Polaków.
Podczas uroczystości związanych z 80. rocznicą pierwszych transportów obecni byli m.in. uczestnicy tamtych tragicznych wydarzeń i ich rodziny.
„Był wieczór 13 lutego 1940 r., kiedy do mieszkania mojej 6-osobowej rodziny weszli Niemcy. Usłyszeliśmy tylko: Fünfzehn minuten! Raus! Te słowa mocno zapadły mi w pamięć, bo oznaczały dla nas grabież całego majątku, zajęcie domu na Dębcu i wypędzenie na mróz. W miejscu, gdzie dziś znajduję się tablica, wtedy zlokalizowany był 3-hektarowy obóz. Baraki były pełne wszy, pcheł i pokrzykiwań naszych oprawców, a za łóżko służyła nam jedynie rozrzucona na betonie słoma. Miałem wtedy 4 lata.”
Obóz składał się łącznie z pięciu baraków, w tym trzech drewnianych, ustawionych na terenie przedwojennych magazynów wojskowych. Obecnie stoi tam pamiątkowy głaz oraz tablice przypominające o tragicznych wydarzeniach.
W czasie uroczystości rocznicowych oddano hołd ofiarom hitlerowskich działań, a także złożono kwiaty pod tablicą pamiątkową.