Przez pierwsze lata swojego istnienia, taksówki poznańskie pełniły raczej rolę ciekawostki niż kluczowego elementu systemu transportowego. Do 1914 roku ich liczba nie przekroczyła 10 pojazdów, co w porównaniu do liczby dorożek, wydawało się tylko małym uzupełnieniem miejskiej komunikacji. Jednak międzywojenna modernizacja miasta i rozwój technologiczny doprowadziły do dynamicznych zmian.
Rok 1937 to czas, kiedy taksówki zaczęły dominować na poznańskich ulicach. Ich liczba wzrosła do 155, podczas gdy liczba dorożek spadła do zaledwie 35. Wprowadzenie w 1929 roku spółki “Autoruch”, dysponującej 30 samochodami osobowymi świadczącymi usługi taksówkowe, było zwiastunem nowego kierunku rozwoju transportu w mieście.
Po II wojnie światowej, dorożki praktycznie zniknęły z ulic, ustępując miejsca taksówkom osobowym. Te ostatnie podzielone były na prywatne, zrzeszone w Zrzeszeniu Transportu Prywatnego, oraz państwowe, należące do Miejskiego Przedsiębiorstwa Taksówkowego. W 1965 roku po Poznaniu jeździło już 848 taksówek, w tym 712 prywatnych, co stanowiło znaczący wzrost w porównaniu do pierwszych lat obecności taksówek w mieście.
Obecnie, Poznań może poszczycić się flotą 2466 taksówek osobowych i 13 bagażowych, wszystkie należące do osób lub firm prywatnych. Na 1000 mieszkańców przypada 4 taksówki, co świadczy o znaczącej roli tego środka transportu w codziennym życiu miasta. Rynek taksówek jest obecnie zdominowany przez usługi firm radio taxi, które cieszą się dużym zaufaniem i popularnością wśród klientów.
Ewolucja taksówek w Poznaniu odzwierciedla szersze zmiany w społeczeństwie i technologii, pokazując, jak bardzo miasto i jego mieszkańcy przeszli w ciągu ostatniego stulecia. Od konnych dorożek do zaawansowanych technologicznie radio taxi, historia taksówek w Poznaniu jest fascynującym świadectwem postępu i dostosowania się do zmieniających się potrzeb komunikacyjnych mieszkańców.